Ծաղիկները հեզ թեքվում են քամու օրորի տակին Եվ լսում նրա հեռվիցը բերող երգը տխրագին… Քամին ծաղկունանց շուրթերն է դողդոջ շոյում, գուրգուրում Եվ լուռ մրմնջում, թե հեռուներում ինչպես են սիրում… Եվ այս ամենը կատարվում է միշտ իրիկնաժամին, Երբ որ տրտում են հեզ ծաղիկները ու մեղմ է քամին: Ե. Չարենցի առաջին բանաստեղծությունը, 1912թ. ©Armenian_Culture1  
  BLOGGIN.am-ը հարթակ է, որը ներկայացնում է հոդվածներ, լուսանկարներ, տեսանյութեր, մեջբերումներ և այլն Հայաստանի, հայերի և հայկական մշակույթի մասին։